De manifestatie tegen klassenjustitie van zondag 24 januari 2021 begon vreedzaam, maar liep slecht af. Meerdere slachtoffers dienden klacht in. Het optreden in de kazerne van Etterbeek was zo grof dat zelfs politiemensen bij hun vakbond melding deden over fout gedrag van hun collega’s. Maar wat met de slachtoffers die geen klacht indienden?

Op 24/01 zette de politie honden in en gebruikte ze pepperspray na de manifestatie. Resultaat? 245 arrestaties – méér dan in Washington bij de bestorming van het Capitool – waaronder 91 minderjarigen. Ook passanten werden opgepakt. In de kazerne van Etterbeek ontspoorde de situatie helemaal: intimidatie met schelden, spuwen, racistische uitlatingen, slaan en schoppen, gsm’s met beeldmateriaal afnemen of kapot gooien.

Er lopen nog veel slachtoffers rond van het politiegeweld van 24/1. Die jongeren mogen niet onder de radar blijven. Anders zijn we ze voor altijd kwijt. En zullen ze de overheid en de politie wantrouwen, hun leven lang.

Het harde optreden in de politiekazernes op 24/01 kwam ook aan bod in een sprekende reportage door magazine Pano. Wanneer mag de politie tijdens interventies geweld gebruiken om de orde te handhaven?

Wat er in de kazernes is gebeurd op 24/1 kan niet door de beugel. Dat moet worden aangepakt.

Een groep ouders heeft gemeenschappelijk klacht ingediend. Het parket onderzoekt de zaak. Dat is terecht. Ook politie van de zone Brussel- Hoofdstad / Elsene voert een intern onderzoek. Dat is terecht.

Maar wat met de jongeren die geen klacht indienden? Het is een minderheid die klacht heeft ingediend. Het gaat meestal om goed geïnformeerde en hooggeschoolde jongeren (of hun ouders). Middenklasse gezinnen met mondige ouders. Terwijl er nog veel andere slachtoffers rondlopen, met trauma’s en voor jaren wantrouwen tegenover de politie.

Die jongeren mogen niet onder de radar blijven. We moeten naar hen op zoek. Op zich zijn ze zelfs vrij eenvoudig op te sporen. De identiteit van de arrestanten is gekend. Waarom sturen we geen brief met alle info waar ze klacht kunnen indienen tegen het geweld dat ze hebben meegemaakt?

Ik stelde die vraag in het Brussels Parlement, maar de Minister-President ging er niet op in. ‘Het is de verantwoordelijkheid van de politiezones, de burgemeesters en de federale overheid.’ Dat betreur ik. De MP zou toch de rol van bruggenbouwer op zich kunnen nemen.

Het overzicht van mijn vragen aan de Minister-President in het Brussels Parlement vind je hier.

Beeld: videostill uit de panoreportage