Vorige week ging het in commissie Binnenlandse Zaken over bodycams. Alle Brusselse politiezones willen ze invoeren. Alleen is het nog wachten op de federale wetgeving.

Zes observaties

Iedereen ziet de voordelen

Alle Brusselse politiezones hebben proefprojecten opgezet. Ze zijn afgerond (of zo goed als afgerond). 

De balans is positief. De zones merken dat er minder valse beschuldigingen en klachten komen. De camera’s helpen situaties te de-escaleren.

Aanwenden van bodycams stond ook in de resolutie ter verbetering van de relatie burger-politie, op vraag van de jeugdorganisaties JES en Forum des Jeunes en van het platform Stop Ethnic Profiling. 

Nog géén uniform reglement, want wetgeving nog niet af

De basisprincipes voor het gebruik van de bodycam moeten komt van de federale overheid. Die wet is nog niet rond.

In december 2022 heeft de federale minister Verlinden het voorontwerp van wet die het gebruik van bodycams breder moet toelaten voorgelegd op ministerraad. Er zijn ook al adviezen ingediend. Het proces is dus lopende. Maar nog niet af.

Eerst moet de federale wetgeving rond zijn. Dan bekijkt Brussel hoe die wetgeving op een uniforme manier toe te passen.

Zo’n uniform reglement is moeilijk, maar niet ondoenbaar

In alle politiezones op dezelfde manier, dat wil zeggen: één reglement dat in alle zones geldt.

Dat betekent dat zes politiezones dat reglement afzonderlijk moeten goedkeuren. Want één reglement van bovenaf opleggen, dat kan niet. 

Het reglement moet dus worden voorgelegd aan (en goedgekeurd door) alle gemeenteraden. Daarna ook voorgelegd aan (en goedgekeurd door) de zes politieraden.

Met een wet krijgen beelden meer waarde

Want de wet gaat definiëren waarvoor die beelden kunnen dienen op juridisch vlak. Dat is duidelijk voor iedereen. Nu zijn we nog aan het experimenten. 

Een permanent systeem, veralgemeend naar alle politiezones van het land, gaat duidelijkheid scheppen en meer effect hebben.

De voordelen van centrale aankoop

De Brusselse zones hebben apart camera’s aangekocht voor hun proefprojecten. Nochtans bestaat het aankoopplatform van safe.brussels voor dergelijke gezamenlijke aankopen. Grotere bestelingen = voordeliger prijzen. 

Met een centrale aankoop vermijden we ook dat er in zes politiezones met zes verschillende soorten camera’s worden gebruikt. 

Het is meer dan alleen op het knopje drukken

De Brusselse politiezones hebben afzonderlijk proefprojecten opgezet: zelf camera’s aangekocht, en ook vorming gevolgd over hoe camera’s te gebruiken. Want je moet het instrument goed gebruiken.

Maar een druk op het knopje aan/uit is pas het begin. De beelden bewaren, ze registreren om ze achteraf weer te gebruiken, daar komt administratie bij kijken. Het opslaan van de beelden alleen al kost ook geld.

Dat is iets om mee rekening te houden bij de uitrol.

4 punten, om verder te bekijken

De politiezones zijn positief, wat vindt de jeugdsector?

De jeugdsector en het Platform Stop Etnisch Profileren waren vragende partij voor het gebruik van bodycams door de politie. Want opnames zijn er extra instrument om te controleren wat er bij een politiecontrole allemaal speelt.

Wat is hun evaluatie van de Brusselse proefprojecten?

De federale wetgeving moet er snel komen

Pas dan kan Brussel op basis van die wetgeving een protocol uitwerken voor gebruik in Brussel. Bij voorkeur overal op dezelfde manier. Zodat politiemensen en gewone burgers weten waar ze aan toe zijn.

Komaan, minister Verlinden.

Eenvormige regels aub

Agenten die willekeurig beslissen wanneer ze starten met filmen, dat is geen goed idee. In de Brusselse proefprojecten was dat het geval.

Heldere regels over wanneer de camera aanstaat (of moet worden aan gezet) zijn nodig. Overal in het Gewest op dezelfde manier.

Dit gaat geld kosten 

De Brusselse politiezones moeten niet alleen nadenken over het gebruik van camera’s, maar ook over de praktische uitrol. Het is ook een geldkwestie. De middelen zijn beperkt. We moeten ze efficiënt besteden.