Het Brussels Gewest telt meer dan 1000 nieuwe dak- en thuislozen. Het aandeel kinderen neemt toe. Ook het aantal mensen in kraakpanden groeit enorm. Brussel moet een tandje bijsteken: vermijden dat mensen dakloos worden en, als ze toch dakloos zijn, hen er sneller uit helpen.

In de telling van Bruss’help staat ook dat het aantal getelde mensen op straat ging van 759 naar 719. Een lichte daling. Toch is het nog bijzonder hoog.

Tandje bij

Verschillende organisaties leveren al jaren fantastisch werk in onze stad. Maar ze werken met belachelijk weinig middelen. We hebben meer projecten nodig als Housing First, waar dak- en thuislozen terug een reguliere woning vinden. Maar ook meer preventie, om te vermijden dat iemand zonder woning valt. De noodopvang moet beter georganiseerd worden. En uiteraard zijn er vooral betaalbare woningen nodig. Kortom, Brussel moet een tandje bijsteken.

Federale overheid

Bij de daklozen zitten ook mensen in een asielprocedure. Nochtans hebben mensen die in een asielprocedure zitten recht op onderdak. Omdat er te weinig opvangplaatsen zijn, komen ze op straat terecht. In Brussel. Het is de federale overheid die deze taak moet opnemen. Brussel moet dus meer aandringen. Minister Maron roept alvast op om mensen zonder papieren te regulariseren. Ik steun hem.

Zie ook mijn mijn vraag aan Elke Van den Brandt en Alain Maron, collegeleden bevoegd voor Welzijn en Gezondheid over de laatste telling van dak- en thuislozen in het Brussels Gewest, vandaag in commissie.

Foto links: thuisloze Dominique, die ik leerde kennen op mijn rond als vrijwilliger bij Doucheflux