Hier ging ik op bezoek

Tijdens de Week van de Brusselse Thuislozenzorg

Pierre D’angle

Hoeksteen/Pierre D’angle vzw ligt in de Marollen. Het huis is gekend als nachtasiel voor daklozen, maar het is niet alleen dat.

In normale tijden zijn er 48 bedden ter beschikking voor nachtopvang. Wegens corona zijn het er nog maar 30. Tot op vandaag is het nog onduidelijk wanneer de capaciteit terug mag uitbreiden. Er is ook een aanbod overdag. Een thuisloze kan er een maaltijd krijgen, een douche nemen of (overdag) rusten in een bed. Er is ook sociale dienstverlening en een doorverwijzingsdienst naar andere woonvormen.

De organisatie heeft plannen voor de verbouwing van een naburig huis, waardoor ze kan groeien tot een capaciteit van 72 bedden. Dat is voor later. Nu wacht ze vooral in spanning op de inwerkingtreding van de nieuwe daklozenordonnantie. Pas als de uitvoeringsbesluiten (=nieuwe regelgeving) klaar zijn, kan Pierre D’angle/Hoeksteen een subsidiedossier indienen. Dat wordt dringend, want zo’n dossier moet eind december binnen zijn. 

De schutting, begeleid wonen

Ik botste op mijn oude vriend Kris, die ik nog ken van mijn tijd als straathoekwerker in de jaren ’90.

De Schutting vzw maakt deel uit van CAW Brussel. De Schutting begeleidt mensen die van de daklozenopvang de stap zetten naar zelfstandig wonen. De onthaaltehuizen Albatros, Open Deur, Talita en andere partners verwijzen daklozen door naar De Schutting. De meeste cliënten huren een woonst via een sociaal verhuurkantoor. Af en toe begeleidt de Schutting mensen die in een rusthuis wonen.

Het komt voor dat zulke begeleiding jaren blijft duren. Omdat sommige cliënten het gewoon nooit zonder begeleiding zullen redden. Omdat er voor hen geen passend woonaanbod bestaat of er lange wachtlijsten zijn.

Binnenkort start een nieuw project: de begeleiding van mensen die dreigen uit hun woning te worden gezet. Duurtijd van een begeleidingtraject: zes maanden. Dat is eigenlijk te kort, maar dat is wat de (Vlaamse) overheid oplegt. Kwantiteit boven kwaliteit. Maar zo werkt het niet als je met zeer kwetsbare mensen werkt, met problemen op verschillende domeinen in hun leven (psychische problemen, ontbreken van een netwerk, een fysieke handicap,…)

De Schutting geeft haar cliënten vooral de tijd om op adem te komen, een vertrouwensrelatie op te bouwen, samen vooruit te gaan, te werken aan een thuisgevoel en een netwerk op te bouwen (eerste stap: een vaste huisarts). Ik was vooral gecharmeerd door de ‘ancienwerking’. Een cliënt die een heel traject heeft doorlopen, stabiel is en op eigen benen kan staan, is een ancien. Hij mag altijd binnenlopen bij de Schutting voor een gesprek of een maaltijd in huis. Het verhaal is nooit ‘af’.

Transit 

Crisis- en opvangcentrum Transit werd 26 jaar geleden opgericht.

Deze organisatie is er specifiek voor daklozen met een zware verslaving. Zowel overdag als ’s nachts vangen ze mannen en vrouwen op die zich in een crisissituatie bevinden. Er zijn 22 beschikbare bedden. Die zijn erg snel gevuld. De vraag is veel groter dan het aanbod. 

Gasten kunnen er 13 nachten blijven. Die tijd is nodig om ‘op hun effen’ te komen en – indien mogelijk – een andere oplossing te vinden voor opvang ’s nachts.

Transit zal ook het beheer in handen nemen van de nieuwe druggebruikersruimte aan Lemonnier. De vzw heeft jarenlange ervaring in het werken met drugverslaafden. Ze is de ideale partner om deze nieuwe dienstverlening – die overlast op straat zal beperkten, maar vooral voor de verslavingzorg zal verbeteren – tot een succesverhaal te maken

Dikke merci

Bedankt aan de organisaties voor hun warme onthaal en aan Het Kenniscentrum Welzijn Wonen Zorg, de Bico Federatie, AMA en CDCS-CMDC voor de jaarlijkse organisatie van deze week.