Mensenketting voor waardige opvang: ik was erbij
Op 24 februari vormden honderden mensen een mensenketting rond het Klein Kasteeltje. Hun eis: een waardige opvang voor asielzoekers.
Sinds oktober 2021 kampt België met een opvangcrisis.
Na de ontruiming van het kraakpand in de Paleizenstraat kreeg Brussel veel kritiek van de federale en de Vlaamse overheid. Hoe wrang kan het zijn? Ze miskennen dat ze zelf zwaar in de fout gaan.
Asielzoekers die een verzoek tot internationale bescherming indienen hebben recht op bed, bad en brood. Door een tekort aan opvangplaatsen slaagt de federale overheid er niet in deze wettelijke verplichting na te komen.
Al meer dan 7.000 keer werd de Belgische staat veroordeeld en verplicht tot het betalen van dwangsommen. Maar de federale overheid legt deze rechterlijke beslissingen naast zich neer: een rechtsstaat onwaardig.
Palais des Droits
Asielzoekers zonder opvang kwamen ondermeer terecht in een kraakpand in de Paleizenstraat.
Gebrekkige sanitaire voorzieningen en de verspreiding van difterie, tuberculose en schurft maakten van Palais het trieste symbool van de opvangcrisis.
De ontruiming van het kraakpand was een noodzakelijke maatregel. Maar ze verliep chaotisch. Niet alle bewoners kregen de opvang waar ze recht op hebben.
Brussel vangt vandaag asielzoekers op waarvoor Fedasil geen plaats heeft. De Brusselse regering steekt de handen uit de mouwen voor een crisis die niet de hare is.
Gevolg: ongeveer honderdvijftig asielzoekers belandden opnieuw op straat. Een groot deel van hen voegde zich bij het tentenkamp aan het Klein Kasteeltje.
Daar brengen ze de koude wintermaanden door in mensonwaardige omstandigheden.
Hulporganisaties, vrijwilligers en buurtbewoners bieden hulp, maar de situatie is onhoudbaar.
Wat doet Brussel?
De opvang van asielzoekers is een federale bevoegdheid. Toch doet het Brussels Gewest heel wat.
Brussel vangt vandaag de asielzoekers op waar Fedasil geen plaats voor heeft. Ze krijgt daarvoor een gedeeltelijke terugbetaling van de federale overheid. Niet alle kosten worden gedekt.
Voorbeeld 1: het Brussels Gewest en de gemeente Schaarbeek organiseerden de ontruiming van het kraakpand in de Paleizenstraat. Het Gewest zal het pand ombouwen tot een volwaardig opvangcentrum.
Voorbeeld 2: de onlangs geopende noodopvang in Anderlecht wordt gefinancierd door Brussel.
De Brusselse regering steekt de handen uit de mouwen voor een crisis die niet de hare is.
Mijn fractie vindt de kritiek van het federale en Vlaamse niveau op Brussel na de ontruiming van het kraakpand in de Paleizenstraat niet fair.
Een uitweg
Het federale niveau heeft de echte hefbomen om uit de crisis te geraken. Een crisis vraagt om crisismanagement.
Er zijn verschillende mogelijkheden om noodopvang te creëren, alleen ontbreekt de politieke wil. Een verplicht spreidingsplan zou een oplossing kunnen zijn. Maar ook dat loopt vast.
De stennis over opvang in hotels vinden wij misplaatst. Want er zijn daar bedden beschikbaar en de nood is vandaag erg hoog. Waarom zouden we dat potentieel niet benutten?
Voor Vooruit nationaal is opvang in hotels alleszins géén taboe, zo zei Conner Rousseau, voorzitter van Vooruit, gisteren op Radio 1 (NL).
Lef
Met de mensenketting rond het Klein Kasteeltje willen organisaties en burgers de druk op de federale regering hoog houden. Ook enkele personeelsleden van Fedasil namen deel aan de actie.
Na een jaar en half opvangcrisis is het dringend tijd dat er een duurzame oplossing komt.
Het is een kwestie van gezond verstand, nuchterheid en lef.